Son zamanlar Azərbaycanın media məkanında qəribə və olduqca xoşagəlməz bir tendensiya müşahidə olunmaqdadır. Belə ki, bəzi mətbuat orqanları guya ki, digərlərindən obyektivlikləri və prinsipiallıqları ilə fərqləndiklərini nümayiş etdirmək üçün ən müxtəlif sahələri təmsil edən insanlar barədə, o cümlədən müəyyən hakimiyyət orqanlarına rəhbərlik edən məsul vəzifəli dövlət məmurlarına qarşı, həm də müəyyən dövr ərzində ardıcıl olaraq, öz səhifələrində “tənqidi” xarakterli yazılar dərc edirlər. Burada “dırnaq” işarəsini işlətməyim də təsadüfi deyil. Məsələ bundadır ki, belə materialların əksəriyyətinin obyektiv tənqidlə heç bir əlaqəsi olmur. Yazı müəllifi isə, dediyim kimi, öz zehni məhsuluna obyektivlik və prinsipiallıq donu geyindirməyə çalışsa da, əslində bu kimi yazıların ya sadəcə olaraq kimlərinsə sifarişini yerinə yetirmək, ya da müəllifin hansısa öz şəxsi marağının təmin edilməsinə nail olmaq məqsədilə yazıldığı elə ilk sətirlərdən məlum olur. Həmin materiallarda hədəf seçilmiş şəxsin rəhbərlik etdiyi qurum və ya təşkilatın fəaliyyətilə bir qədər də yaxından tanış olduqda isə, mövcud reallıqların yazıda təsvir olunanlarla ümumiyyətlə heç bir uyğunluğunun olmadığı aşkar görünür.